بهینه سازی ایستگاه های اتوبوس شهری با الگوریتم ژنتیک و GIS (مطالعه موردی: منطقه 6 تهران)

طراحی ایستگاههای اتوبوس یه صورت استاندارد، از جمله موارد مهمی هست که باعث پهلوگیری مناسب اتوبوس در ایستگاهها، کاهش زمان پیاده و سوار شدن مسافران و تاثیر منفی کمتر این سیستم بر تردد سایر وسایل نقلیه می شود. در این تحقیق سعی گردید تا مکان های مناسب جهت ایجاد ایستگاه های کاندید اتوبوس درون شهری در منطقه 6 تهران با توابع GIS و تصمیم گیری تحلیل شبکه ANP، شناسایی شده و با استفاده از الگوریتم ژنتیک و توابع هدف، اقدام به بهینه سازی ایستگاه های کاندید شد. جهت افزایش دقت تحقیق، منطقه مورد مطالعه به دو پهنه تمرکز قوی و ضعیف از مراکز خدماتی و تجاری تقسیم شد. نتایج نشان داد با توجه به طول شبکه و استاندارهای فواصل ایستگاه، منطقه 6 نیاز به 306 تا 208 ایستگاه دارد که از میان 291 ایستگاه کاندید، 247 ایستگاه و از 212 ایستگاه موجود نیز 147 ایستگاه بهینه تعیین شدند و می توانند میزان پوشش تقاضای مراکز جمعیتی و مراکز جاذب را حداکثر کنند.